'' Ben '' Zamiri..

Yaşım 27

Yolun neresinde olduğumu bilmiyorum;ama annemin hala telefonun öbür ucundan ''Amman kızım,paltosuz

dışarı çıkma!.. ''diye uyarısına sık sık muhatap olunca henüz başında olduğum kannatine varıyorum

O gün dışarı paltosuz çıktım

Sonra mı?

Hangi ülkeden geldiği bilinmeyen bir gribin ellerinde bir hafta tutsak kaldım

Ama annemin lafıma rağmen yapmam,annem olmadan yanlış bir karar vermenin tadını çıkardım o gün..

Uzaklaşınca görünmeyen bir ''Ben''..

''Ben'' zamiri...

Görmezden gelmek bir '' maharet''değil, sonraya ait bir engeldir ,derdi Babam.

Tek başıma kaldığımda iki yumurtayı birbirne vurmaktan hasıl olan sesin görüntüsündeki tada mahkum

olan bir ''ben''.

''Enaniyet'' koridorlarında pes etmeyen bir anlayışın şahsiyet mücadelesi bir ''ben''.

Bilgi bir yere kadar gelip ''heyecan'' ve '' icraat'' ile beslenmeyip kaybolan bir ''ben''.

Arkasına 'bin''bakan ve ''bir off çeksem karşı dağlar yıkılır''diyen bir''ben''..


Kendi ''biz''in içinde kaybolan bir ''ben''..


Ve uzaklaşınca görünmeyen bir 'ben'..


Bir türlü kendi rengini alamamış iki siyah parantezin arasında kalmış ''ben''..


İki güneş arasında uyanamamış ve ''kendi''ni bulamamış bir ''ben''.


İçinde bütün zamanların bir parmak balı olan bir ''ben''.


Mevlana'nın ''bir ben var benden içerü'' dediği bir ''ben''.


Bütün pınarlardan içip kendi pınarını bulamamak..Kendi işaretini hayatın hangi noktasına koyacağını


bilememek kimin suçu acaba?


Ey ''ben'' geldiysen üç kere vur!..