facebook un en iyi yanı sanırım eski dostlarına
çocukluk arkadaşlarına ulaşabilme imkanı sunması..
Geçen gün gelen arkadaşlık isteklerine bakınca
Soyadlar bayanlarda değişmiş ya da eş soyadı eklenmiş olsa da
erkekler değişmiş olsa da
hemen hafıza eskiye yöneldiği için hatırlıyorsun
sima bir yerden çekiyor seni..
Birbirini tanıyınca nasıl da özlemle başlıyor sorular :)
sıcacık..samimi..içten..
çocuktun çünkü ozaman..saf ve temiz duygularla çıkarsız oyun oynar
dünya umrunda olmazdı, bilmezdin..:)
art niyet yoktu
oyunla başlayan bir dünyan vardı..
Gruba kattık birbirimizi
Kimsede tek kelime sitem veya kırgınlık yok..
Özlemle hal hatır sorma direkt..
Konuştuk şurdan, burdan..
Aileleri sorduk..
İlk cümle:
-'Babam öldü biliyor musun Gülşen?!'
- :(( yaa :( Başın sağolsun :(( Çok üzüldüm
....
-Herkesin birbirini tanıdığı küçük yerlerde büyüdüğünde
Ahmet'in oğlu, Mehmet'in kızı'sın ve
aileler o kadar içiçe ki kendi baban annen gibi oluyor
komşu çocugu anne babası da..-
.....
Hatırlar mısın, bahçede uyumak istemiştik te
cengiz amca (babası) cibindirik kurmuştu bize:)
o kadar çok ağlamıştık ki yapmıştı :)
....
çapaya giden köylüleri almaya gelen traktörün arkasına takılır
bağın bahçenin içinde akşama kadar oynardık
erik bahçelerinden erik çalma maceraları :)
anlatıp durduk :)
Çocukluğumun bir kısmı Aydın - İzmir arası
özellikle de köy gibi küçük ilçelerinde
ege köylüleri içinde mutlu ve huzurlu geçince
bellekte hep bir mutlu bir kız çocuğu fotografı..
...
...
Konuşma uzar gider..
o güzelim çocukluk günlerinden..
geçmişten..
Nasıl da umut dolu, idealist olduğumuzdan..
ilkokul,ortaokul u beraber okumamıza karşın
farklı liselere gitmiştik
aynı ideallerde
aynı kültürde
çağdaş ve modern şirin ege ilçelerinde
yetişmiş
milli duygularla bezeli iki ruhtan da
aynı cümle çıkmıştı bir anda:
- 'Memleketin her köşesi kutsal!..
Türk bayrağının dalgalandığı
her yerde görev yapacağız'
Söylediklerimizi hatırlattı bir anda Sevda..
susmuştuk bir anda..
Ben savcı olmak istiyordum çünkü,
o öğretmen..diğerimiz doktor..
23 Nisanda cübbe buldurur anne babama,
küçük bir savcı olurdum..
Ama malesef artık memleket bölünmüş,
bayrağı da artık her yerde dalgalanmıyordu
:((
...
Birinin babası ölmüş, annesi zorda kalmış
liseden sonra taliplerden en uygunuyla evlendirilmiş,
eğitim hayatı sona ermişti..
evlenip eşiyle egede iki çocuğu ile yaşayan
bir ev hanımı..
Müge doktor olmuş hakikaten ve
binbir zorluklarla geçen eğitim hayatı ve
çalışma koşullarına rağmen direnen bir doktor
ama idealizm kalmamış tabi..:(
yaşantılar başka..iç dünyaları başka..
ideallar başka olmuş zamanla..
Mutlu hayatın keyifini süren gülerek anlatırken
hayatı zor geçen de içi buruk anlatıyordu belki ama
hepimizde 'ne iyi oldu yıllar sonra karşılaşmamız' tevazusu :)
Çoğu civar kentlerde yaşantısına devam..
Antalya, muğla vs..
Telefonlar alındı..
İrtibatta kalıp hatta yazın toplanma kararı alındı :)
Ama şu bir gerçek ki;
hepimiz farklıylen, belki senin siyah dediğine o beyaz diyecekken
farklı görüş ve yaşantılarda iken
hala gördüğünde çocukluk yılların aklına gelip
gözlerin doluyor ya
çocuk saflıgıyla sımsıkı sarılmış dostluk olduğu için..
ne gariptir ki ne kadar zaman gecerse gecsin dün ayrılmış gibi
muhabbete girersin ve hep kaldıgı yerden devam eder :)
sevgiler:)