İçimdeki çocuk ve hayat..

Her yeni gün hayatta

büyütüyor içimdeki çocuğu..

gözlerinde hüzünlü de olsa

gülümseme..

elinde elma şekeri..

dilinde uzayıp giden tekerlemeler..


''kutu kutu pense,elmamı yese,

arkadaşım umut,arkasını dönse''

Arkadaşım umut hiçbir zaman dönmeyecek yüzünü..

kimsesizliğin hüznü yağacak alnına ak ak..

yüreğinden akan gözyaşı

yağmur oluklarından kayıp giden sular gibi..

dökülecek sonsuza..


Yalnızlıklar büyüteceksin..

sızılar kaplayacak zamanla her yanını

sorular,sorgular durmayacak

''Ortada acı ver, yandan geç''

Hiç yandan geçmeyecek bu yürek,

öğreneceğim.


Çocuk kalmak istiyorum

ama dilimden silinmiyor

acı dolu cümleler..

Susuyorum..

Kalemimde sükunet..

'Hu hu komşu aşk geldi mi?

'geldi'

'Ne getirdi?''

'dinmeyen acılar,sükunet,yalnızlık ve başağrıları.''

Ah komşu bilirim aşk bize hiçbir zaman,

mutluluk getirmeyecek

Ne yağmurlar yağacak üzerimize

Ne arap kızı camdan bakacak

Biz büyüdükçe kirlenecek herşey

hayaller ölecek

çimen lekesi dursa da hala dizlerimde

parklardaki oyunlardan kalma

Yıkılacak bildiğin tüm doğrular..



Yoruldum ve ürküyorum yollarda

bir ürperti soyunuyor gözbebeklerimde

Ve tedirgin ediyor hayat beni

Her an topumu alıp oyunun bitmesine

sebep olacak uyuz çocuklar gibi..