31 Ocak 2012 Salı

Ölüm Üzengisi ve Taziye...:(

Kocaman Yürekli Bıyıklı Tentemiz Güzel İnsan Canım Dedem!..

15 günlük yaşam mücadelesini bizleri üzüntüyle bırakarak

sonlandırdı

:((

O gitti!..

İlerleyen yaşına rağmen o yaşam enerjisi

Pozitifliği

Hoş sohbetleri kaldı bize..

Özlü sözleri..şakaları kaldı..

Anılar yüreğimizde dedem..

Biliyorum şu an melekler seni bembeyaz bulutlar içinde

öyle sakınımlı ,öyle yumuşak, öyle saf taşıyorlar ki,ordan bizi izliyorsun!..

Işıklar içinde yat!..:(((


............

............


............



'' Başın Sağolsun!..''

''Mekanı cennet olsun!.''

''Metin ol!..''

gibi ölümlerin ardından söylenen taziye sözleri,

deyimlerimiz var..

''Başın Sağolsun''

Garipsiyorsunuz ilk duyduğunuzda

pek hoş gelmiyor ilk başta  kulağa

''Hani öldü artık, napalım bak, sen çok yaşa bari''

''Unutma,hep bu acıyla yaşa!..'' gibi birşey..

Bir temenni..

'Başın Sağolsun!..'

Yani ''sen iyi ol,sağlam ol,

yerin,yurdun,eşin,çocukların,sağlığın vs. sağlam olsun

öldü artık tamam,sen sağlam ol''

Sanki biraz ''sencil'' bir temenni..

Başkasını boşver bir saatten sonra,ölenle ölünmüyor,

sana birşey olmasın gibi bir alt yapı var sanki..

Belki de doğru!..

Ölen ölüyor..toprağa veriyorsun..

Anılar kalıyor geride sadece..

Sohbetler..yaşanmışlıklar..

acıyı azaltıyor belki zamanla

alışıyorsun..

unutmuyorsun ama alışıyorsun!..



Ölüm insana konulan sınır ise bu hayatta

Gözlerini bir açıp bir kapamaksa

bir varmış bir yokmuş denen şu kısacık ömrün

ve hikayenin sonuna gelmişsin demektir..


O zamana kadar ölüm üzengisini kimse elinde tutamıyorsa

ve geride kalan bir 'hoş bir seda' ise

ötesi yalan!..




























Hiç yorum yok: