17 Ocak 2012 Salı

Bir Vazgeçiş öyküsü!..

Aşk..

Sanki bilmediğin bir akıntıda sürüklenmek gibi..

sürüklendiğin sularda boğulmak gibi..

yolun sonunu bilmeden ilerlemek,

risk almak gibi..

kimimiz cesur,kimimiz korkak..


sevgi sözcüklerine,aşka öyle bir kapılırsınız ki

adımlarınızın farkında olmazsınız..

Bir anda akıntıya kapılmış sürüklenmiş bulursunuz kendinizi..

Hep çok muhteşem birşey olarak duyduğum 'aşk' ın

aslında karşılıklı olduğunda ve özveri paylaşıldığında

ancak muhteşem olduğunu anladım..

Sabretmeyi,alttan almayı,paylaşmayı,

susmayı,geçiştirmeyi,idare etmeyi,

gerektiği yerde durmayı,

hangi konuların hassas olduğunu ve

tartışılmaması gerektiğini,

erkeklerin zaaflarını,egolarını öğrendim..

Bütün bildiklerini harmanlayıp,

en çok yürütmek istediğin,bozulmasın diye üstüne titrediğin ilişkinde

özverinin ve aşkının bazen ne yapsan da işe yaramadığını öğrendim..

Ve asla zorlamamak gerektiğini..

Hani hep ''kaçan kovalanır hesabı ''derler ya..

Belki de vazgeçmek en iyisidir diyebilmeyi,

 gidebilmeyi öğrendim..

Gidebilmek, bitirmek öyle kolay değildir elbet..

varlığına çok fazla alışmışken en gerçek yürek bağını

söküp atabilmek kolay değildir

sesi,kokusu her an seninleyken..

ve yalnız onunlayken duyduğun huzur ve

içten gülümsemene rağmen

ondan kopmak kolay değildir

ama bir seçim yapmak gerekir

ve ilişkin için verdiğin özveri

ve gitmekle kalmak arasında verdiğin mücadele

 o kadar yormuştur ki kalbini,

aşktan vazgeçersin..

burnunun dibinde

buz dağı gibi  yükselse de umutsuzluk

'mutlu ol' diyebilmek ve vazgeçmek gerekir

Kolay değildir bu..

Erdem ister..

Onu düşünerek,ilişkinizi düşünerek

onsuz mutsuz olacağını bilerek aşkından vazgeçmek

onun bile anlayamayacağı bir erdem ister.

Öylesine derin severken,

yarım kalmışlığı hesaba katmadan,

kalbinin gözyaşlarını içine akıtarak..

Ne yapacağını bilemesen de

zamanın herşeye ilaç olacağına inanmak istersin..

Yaşadığın o güzel anıları

bir daha hiç yaşamayacağını bilmenin ağrısını,

sızısını sol yanında en çok hisseden tarafsındır.

ama aynı zamanda 'yeter' diyebilen,

gitmeyi kafasına koymuş,

mağrur,bilenmiş..

Bunca sıkıntının arasında

iki eksik beş fazla bir umuda kafa yormazsın.

Şimdi eski neşemi,dostlarımı yine geri istiyorum

yine eskisi gibi içten gülebilmek adına

Tekrar mutlu olabilmenin yollarını aramak istiyorum..

Azat ettim ruhumu..

Vazgeçiyorum..


























Hiç yorum yok: