Gün olur acıtır yalnızlık..
dokunur yüreğine herşey
bulunduğun zamandan kopar
sorgularsın..
boşunadır çırpınışlar
biz boşa çabalamışız
çoktan bitmişiz biz
ama bihabermişiz olup bitenden
sürüklenmişiz..
der; hayıflanırsın..
yitip gider sevdalar
çektiğin acıların arkasından
başbaşa kalırsın sessizlikle
başucunda derin sızı..
Sevgi aramışız ama çoğalamamışız..
bir hücreye kapatmışız kendimizi
koşmuşuz..yorulmuşuz..
acıya yüz tutmuş yanlarımızı iyileştirip
çok sevip çok üzülmüşüz..
farklılıklarımızı yontup
içimizi kapatmışız
ruhlarımız bambaşkaydı halbuki..
bulutlarda uçuyorduk..
sevdik..seviştik..acıdık..acıktık..
yara aldık..yaraladık..
savrulduk..
herbirimizden birer parça..
'bitmez' denenler bitti..
acıdan umuttan usanmadan geçen günler
ardından
paylaşılan hayaller söndü..
aşkın bile birarada tutamadığı iki ayrı yalandık
ve onu uzağa beni başka yere attı
hayat tarafından terkedildik
tanıdığım kadar yabancılaştığım
unutmaya yüz tutmuş hayallerimle
zamanın arka bahçesinde
üşüten avazlarımla
hep arka odam yalnızlığımda
ruhumla yüzleşme ve yenilenme vaktidir şimdi!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder