Canım Annem!...

 Hastane odasındayım..

Annem çok şükür daha iyi..

Tanrım çok şükür onu  bize bağışladı!..

O kadar çok korktum ki,

anlatamam..

Tanrım kimseye sevdiklerinin acısını göstermesin

hatta kaybetme korkusu bile yaşatmasın!..

Normalde  'babaya aşırı düşkün' kız evlat olarak

anladım ki,

annem aslında diğer yarımmış..

sanki hiç kopmayacak bir bağ,

hep yanımda olacak,

içimi ısıtacak ,

ve eşsiz sevgisini hep hissedeceğim

kocaman bir yürek..

Farkettim ki

Ona adanmış bir yazım yok

Öyle çok endişelendim ve korktum ki

hayatımda ilk kez annem için,

- yazı kanıttır somuttur bakidir-

duygularımı döküyorum yazıya..

Öyle bir ilişki bir bağ ki bu,

yıllar geçse de unutulmaz,

kalbin hep en özel yerindedir..

İlk koku, ilk kucak tır anne..

aradaki yaş ve nesil farkına her ne kadar arada

yenik düşseniz de,en çetin kavgaları onunla yapsanız da

kalbinizdeki yoğun sevginin önüne hiçbirşey geçemiyor

İki farklı nesil ama beraber atan iki yürek..

Ben çok şanslıyım...

Annesinin sevgisiyle büyüyebilcek kadar şanslı bir kız çocuğu

olduğum için..

O benim her zaman en yakın sırdaşım,dostum,arkadaşım oldu..

Çocukluğum mis gibi kurabiye börek kokan evde

kardeşimle oyunlar oynayarak geçti..

Okuldan eve geldiğimizde bizi sımsıcak karşılayan gülümsemesi..

Çocukluğumuzdan itibaren bize kattıkları,fedakarlıkları..

Nasıl unutabilirim ki..

O uyurken bu anılar film şeridi gibi gözlerimin önünden geçiyor

onu seyrediyor ve ağlıyorum..


:((

...

...


Henüz bir anne olmanın ne demek olduğunu

boyutlarını bilmiyorum

Henüz diyorum;

Çünkü vakti zamanı gelip

annemin de dediği gibi

doğduğu andan itibren

cicili bicili rengarenk giysilerle

süsleyeceğim,

kendimden çok onun mutlu olmasını dileyeceğim,

canımdan kanımdan bir parça olarak yetiştireceğim

bir kızım olursa,

aynen annemin dediği gibi,

çok sevecek ve kalbimin en özel yerinde koruyacağım..

Tanrıma şükürler olsun

Benim hala hayatta olan kusursuz bir annem var...

Her geçen gün daha iyi anlıyorum onun değerini..

Annem değil, ben değişiyorum. Yaşım ilerledikçe,

olgunlaşıyor ve anlıyorum

Bu sözleri annemin kendisine söyleyemiyorum ne yazık,

 oysa duygularımı kaleme almak ne kolay..

Annem,

Teşekkür ederim!..

Bizi büyütürken gösterdiğin sevgiye, sabıra ve onca çabaya..

özveri için..

Bebekken arkamızdan koşup,ergenken asabiyetimizi anlamana,

sevgi dolu ve bağışlayıcı olduğun için..

Her zaman öğüt vermeye hazır olduğun halde

sadece olman gerektiğinde olduğun için..

Binlerce kez söyleyebilceğin durumla karşılaşmana ragmen

'Ben sana dememiş miydim?' demediğin için..

Sadece hep kendin olduğun için..

Herşeyi bildiğine inanan üniversite öğrencisini

hoşgördüğün için..

Bir gün olgunlaşacağımızı anlayıp sabırla beklediğin için..

Teşekkür ederim!..

Tanrım onu benden ayırmasın!.

Tüm anne ve çocuklarının aralarında bu naif sevgi güzelliklerle

yaşasın!..


Bir kız evlat!..