azıcık soluklanmak..
hatta tuttuğum gözyaşlarımı
doyasıya salmak..
bunca yorgunluğun üstüne
koynunda sadece uyumak..
herşeyi unutmak için sana koşmak istiyorum
yüreğimi yangın yerine çevirip gitmeseydin eğer..
bu karanlık korkuyu içime ekmeseydin eğer..
giderken hep geçmişten bir parça bir özlem kalır ya insan da,
boş bakışlar gidenin ardından..
bikaç güzel özel anı..
....
Tüm o güzelliklerin hayatın tadını çıkarmak varken
sessiz geceye inat neden hep uzaklara dalıp gider insan,
sessizce ağlar?
....
Yaramaz bir çocuk olup uslanmayı beklemek gibi umutlarla dolu hayat..
ama aynı zamanda acımasız..bir okadar da gaddar..
Nerde kaldı gecenin koyu karanlığında bankta oturup yıldızları seyrettiğin günler,
çimlere uzanıp gökyüzünü izlediğin anlar..?
üşüyünce çocuksu bakışlarla,tatlı gülücüklerle içimizi ısıtmak nerde kaldı?
....
Ne mi isterdim?
rüzgarla dans etmek..
ellerimle kulaklarımı kapatıp avazım cıktığı kadar bağırmak..
toprağa sıkı sıkı basarak onu hissetmeye çalışmak..
Güneş doğarken uyanmak..uyandırmak seni..
sorular sormak isterdim korkmadan,
cevabı gözlerinde saklı olurdu..
sürekli konuşmak isterdim kulağına..
Her uyandığımda hatırlamak heveslerimi
ve büyütmek onları..
Unutmak isterdim kaybettiklerimi..
Herkes saklanırken bağırmak isterdim:
-''Ben burdayım'' diye..
Her altüst olduğumda kapımda tebessümle beklemeni isterdim
ve korkmadan sormak isterdim umutlarıma:
Ne oldu bize? diye..
Ama yine de bir gün olur da kırılmış hayaller
aklına gelirse herşey için çok geç olacak
çünkü artık arkanda bıraktığın boşluk
dolmuş olacak, bir daha boşalmamak üzere..
Hiçbişiy eskisi gibi değilken
bir gerçek var
Sen de benim umudumsun
kendime kurduğum oyunumsun
cevabı yalnız gözlerde olan..
.....
Herşey bi yana özleniyorsun işte!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder