Yitik Aşklar!..

Aşkın ruhunu yaktığı bir gün anlarsın

mevsim baharı gösteriyor olacak nihayet

Kalbin hızlı atacak,

Hayata farklı bakacaksın

Bir bir düşünmeye başlayıp bir kerede çözmeye çalıştığın sorunların yerini

günü birlik endişeler alacak

Daha coşkulu, daha heyecanlı olacaksın



.......

Sonrası mı..

Kazandıkların yalnızca bir resim

vakit kaybetmeyi de öğretecek

Zamanla sararacak herşey

mevsim sonbaharı gösteriyor olacak nihayet

Ruhun bedenini ayakta tutacak,


Bir gün herşeyi kazandığında

ayağın kayacak,tökezleyeceksin

hayat yüzleştirecek seni

Vakit seni seviştiğin zamanlarda yalnız bırakırken,

sen sevginin ne olduğunu anlamaya çalışacaksın

 silmeye çalıştıkça artacak gözyaşların

ta ki ağlamamayı öğrenene dek

zaman senden akıttığı yaşlarla büyütecek acı tohumlarını

ve bir gün hepsini sana verecek geri,

tekrar ağlatacak seni,

ağlamamayı öğrenmiş olsan da tutamayacaksın kendini

yanmaya başlayacaksın,çırılçıplak kaldığın an

yandıkça azalmaya, azaldıkça kaybolmaya

kayboldukça unutulmaya...

ve zaman seni de kaldırmış olacak tozlu raflarına

Tozlandıkça eskiyeceksin

tıpkı güneşten sararmış perdeler gibi..


.........

..........

Hiçbirşeyiz...hiçbirşey

Çoğalamıyoruz aşka

Hiçliğimize rağmen yaşıyoruz

yalandan da olsa koşuyoruz

Çok sevmedik,çok ağlamadık belki de

her batışında ruhumuzu acıtan dikenlerimizi sevemedik

sözlerimizle büyütmeye çalıştık

bedenler sevişti yalnızca,ruhlarımızı saymadık

beynimizi haykırdık..

seviş getirdik bedenlerimize,

üstümüzü sıyırıp sadece..

üşümemeye çalıştık hep

aşkın en soğuk olduğu gecelerde

yapayalnız bedenlerimizde

-soluk aldıkça eskir insanın ciğeri-

üşüdük..

ama isteyerek

ama istemeyerek

yavaşça

üzerek

yitirildik!..