Hayatımıza neleri sığdırıyoruz
nelerden vazgeçiyoruz zamansız
ne kadar sevdik ki yürekten
içimiz acıyor apansız
Gün geçtikçe çoğalan koca bir yığın hayaller
yaşamaya çalıştıkça altında kaldığımız koca bir çığ..
sustukça azalan
konuştukça çoğalan
bir sessizlik bu!..
Boşver, yaşayamadıklarını
vakit yaşadıkların için geçmekte..
dönüp durursun öleee..
bırak!..son bir sözün varsa,
söyleme!..
zamanın saati yok kolunda
sonsuza dek yaşayamayacaksın
yaşlanıyor hayat da sen gibi
saçların gibi dökülecek aşkların
önce beyaz, sonra bembeyaz olacaksın
Hayatın anlamını aradığında kendini bulmalı insan
yalnızlık kadar büyük bir okyanusta
ve kazandıkların kadardır kaybettiklerin
parçası olduğun şeydedir o nokta
yaşam kadar sıcak, ölüm kadar soğuk
var olduğun sınırda tek bir gerçeklik
oluşunun yokoluşuna paralelliği
sadece ve sade...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder