15 Şubat 2012 Çarşamba

The Help - Duyguların Rengi-


















Alkışı hakeden bir film..

New York Times  En çok satanlar listesinde 1 numara olan

ve hakkında çok konuşulan bir kitaptan

The Help' ten uyarlanan fim;

Son zamanlarda izlediğim güzel filmlerden biri..

sıcak..duygulu ve anlamlı..

Dokunaklı ama esprili bir film...

Oyunculuk süper..kostümler..müzikler..

Çok başarılı oyuncular vardı bana göre..

Ve hikayesi..

verdiği mesaj itibariyle vicdan sahibi herkesin

yüreğindeki o ince teli titrettiği için anlamlı..

Bu zamana kadar ırkçılığa dair çok film yapıldı

ama beni bu kadar etkileyeni olmamıştı..

Film o kadar güzel kurgulanmış ki hiç sıkılmadan izliyorsunuz..

Bir beyazla Bir siyahın aynı yolda yürümesinin tuhaf karşılandığı dönemi anlatan film

yaşananları çarpıcı ama duygu yüklü yansıtmış..

Bir dramı ya da tarihte bir dönemi anlatırken illa dilinizin dramatik olması gerekmiyor..

Komedi unsurlarıyla da dram filmi yapabilirsiniz..

Bunun en güzel örneği Muharrem Gülmez ve Sırrı Süreyya Önder'in Beynelmilel (2006) filmidir.

The Help -Duyguların Rengi- de aynen öle..

kötü beyaza dışkı yedirerek ırkçılığın hesabı soruluvermiş.

Buna uyanmamak mümkün mü diye düşündüm.

Bok kokulu pasta yiyorsunuz ve nefis olmuş diyorsunuz.

Dehşetle yanıtım evet oldu,o pastayı yiyen ve yiyebilecek olan bir sürü insan var olduğuna

inanıyorum malesef..

Filmden replikler aklımda kalan:

-Beyazlara kahve ikram ettiğinde önlerine tepsi koy,elinle uzatma,Çünkü ellememen gerek'' 

- Seni önlüğün olmadan görmemiştim daha önce. Çok güzel görünüyorsun.
+ Teşekkür ederim. Benim de evime beyaz biri gelmemişti daha önce.

-Kendi çocuğuna başka biri bakarken beyaz bir çocuğu yetiştirmek nasıl bir his?

Çok etkiliydi bence..

sıkılmadan izliyor ve ırkçılık denilen şeyin karşısında duyguların galip geldiğine tanık oluyorsunuz...

kadın eksenli ve harika bir film...

Kısacası film, insana insan olduğunu hatırlatıyor...

Tavsiye ederim


İyi seyirler!....





Hiç yorum yok: