Isınmak için sıcak bişiyler istedim
Sahlep..
Üzerinde tarçın ve kokusu..
Buzz gibi bir Ankara akşamı..
Canlı müzik olan bir yer fakat henüz
program yok
Gençlerin takıldığı hoş bir mekan..
farklı insanlar..
farklı düşünceler yaşamlar..
Biraz daha sıcak..
derken şömine yanında buldum kendimi
biraz daha iyi..
gecip giden son iki yılın ardından
sonunda biraz boşalttım kafamı..
gereksiz anılar insanlar
yüreğime kazınan acılar
mıh gibi tutuğum cümleler
bazılarının sahipleri adım gibi eminim
bu durumdan memnun
ama inadına karma uyguladım
inadına umursamadım
kötülüğe iyilikle yaklaşmak veya
sırf onlara inat olsun diye değil belki ama
biraz daha çok kendime yer acmak için
daha derin soluk almak
kendime ait kısımda huzurlu olmak için..
insanların dediklerini dinledim..
yaftaladıklarını..
havadan sudan konuşur gibi dinledim
öfkelensem de içten içe..
sükuneti elden bırakmadım
biliyorum çünkü kötü olursam çok kötü
olur dünyayı yıkarım başlarına
çünkü niyet kötüyse zaman, mekan, insanlar değişebilir ama arkadan konuşmak ile bir insanı öldürmek arasında fark olmayabilir benim için
Oyüzden o kadar iyiye endeksliyim ki
kötü halimden ben bile korkarım!
ama iyi insan olmak öğretilmişti bana
ve yolumuz belliydi!
onların önüne koydum dediklerini..
onlara sordum söylediklerini
sadece masanın ortasına atıp
insanların tepkilerini izledim
hareketlerini tavırlarını gözlemledim
o cümleyle ilgili yorumlar yaparlarken
ya da yapamazlarken
izledim
yüzlerini inceledim
utanma ve çekinen suratlar
özür dileyen bakışlar..
...
yazı yazarken gelmeyen arka plan
şarkısı
orada devreye girdi
bazen denilenleri duymamam için
çok çaba harcamam gerekti
anlatılanları anlamamak için uğrastım
tersi çok kötü olacaktı çünkü
çalıştım..
çok çalıştım..
tatilde kumsalda yatarken
sahilde bira içerken
uzanmış yatarken dans ettim
kulaklarımı tıkadım
çalışırken saati unuttum
deli gibi çalıştım
ne zaman aklıma olumsuz birşey gelse
göğsüme bastırdım
yüreğimde erittim
pozitif birşey koydum yerine
kitap okudum
çok okudum
satırların arasında kayboldum
insanları izledim
ne zaman bana bakmasalar izledim
miyop bakışlarla
gözlerimi kıstım
kaçamak ama derin gözlem
baktıklarında da gülümsedim
insanlar korkmasın benden diye
tebessüm mimiklerimde..
inadımı ceplerime koydum
gururumu kimsenin ulaşamayacağı
bir yere
kalan herkesi ve herşeyi de zemine..
parkelere dizdim tek tek
üstlerine basıp geçmeyi
istedim
hem de çok
ama arkama göz ucuyla
dönüp baktığımda
canımı yakmasınlar diye
yine parmak ucuyla yürüdüm
-evet hoşgörü herşey ama laftan anlamayanın hali kötektir sınırında
malesef hiçbirşey :p -
hayat macera dolu bir serüven
meşakkatli herzamanki gibi
biraz da eğlenceli
ee o zaman haydi eğlenelim ;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder