diplerinde yüreğimin
umutlarıma, düşlerime engel ne varsa
çekildi pimi uzun zaman önce
gözlerimde uçsuz bucaksız
hüznüm isyanımın
baktığım herkes hayat yorgunu..
bir kere daha çıkmalı
insan yeryüzüne
denizin en mavi haline
yüzünü dönüp dalmalı
herşeyin bir anda yok olma
ihtimalinde..
pek ala dirildi de..
öyle canlı
öyle taptaze
cennetinde büyüttüğüm bu sevgi
ego duvarına çarptığı vakit
haddini aşan farkındalıklarımla
eskimeye yüz tutmuş
yok olan yanlarımı kanatıyor
acımasız dünya üzerinde
hayat kaosunda
çığlıklar eşliğinde kaybolurken
endişeler sorunlar kat be kat
sırtımıza binerken
yüreğimizde büyütmeye
devam ettikçe sevgiyi
boğdurursak bu maratonda
aşkı kaygılarımıza
bir 'özür dilerim' e
takılı kalırız
gecenin ruhsuz
karanlığında.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder